ก่อนปิดปก : หลวงพ่อเงิน วัดดอนยายหอม เขียนโดย แฉ่ง บางกระเบา

วันหนึ่งในต้นฤดูฝน ผู้เขียน ติดตามลุงผู้เป็นศิษย์ของ หลวงพ่อเงิน ไปที่ บ้านดอนยายหอม เนื่องจากลุงต้องไปเอารถไถนาออกให้ลูกนาทำนาในต้นฤดูกาลเป็นปกติทั่วไปของชาวนาย่านนั้น

ครั้งนั้นรถไถนาดูเหมือนจะเป็นเรื่องใหม่ของชาวบ้าน เป็นเทคโนโลยีที่เริ่มเข้ามา ลุงผู้เขียนดูเหมือนจะเป็นคนทันสมัย สั่งรถไถนามาบริการในย่าน “ โคกพระเจดีย์ ” และ “บ่อตะกั่ว” ถึง “ ดอนยายหอม ”

ส่วนใหญ่ในเวลาว่างก็จะแวะเวียนขึ้นไปสนทนากับ “ หลวงพ่อเงิน ” อยู่เสมอ วันนั้นก็เช่นเคย พาผู้เขียนในวัยเยาว์นมใกล้แตกพานขึ้นไปคุยกับ “ หลวงพ่อเงิน ” ผู้เขียนเป็นเด็กก็ได้แต่นั่งฟังอย่างเดียว

“ หลวงพ่อเงิน ” ทักทายกับลุงผู้เขียนอยู่สักครู่ ท่านก็เอ่ยปากเล่าว่า 

“ฉันเคยเดินธุดงค์ตัดทุ่งไปกับ ท่านห่วง วัดท่าใน เลาะไปตามท้องนาเข้าเขตราชบุรีแถวๆ บางแพ เวลาบ่ายแก่แล้ว เด็กเลี้ยงควายต้อนควายผ่านมา ไอ้ตัวเขาโง้งมันเบิ่งมองอาตมากับท่านห่วง สักครู่ก็ควบวิ่งเข้าหา เพราะอะไรไม่รู้ 

ฉันเห็นท่าไม่ดีวิ่งไปแอบไว้หลังต้นตาล ส่วนท่านห่วงเขาใจแข็งไม่ยอมวิ่ง พอควายใกล้เข้ามา ท่านยกมือชี้นิ้วไปข้างหน้าบริกรรม ไอ้ควายพอเห็นอย่างนั้นมันหยุดมอง ไม่กล้าเข้าใกล้ท่านห่วง หันมาหาอาตมาวิ่งตรงเข้าที่ต้นตาลที่ฉันแอบอยู่ 

อาตมาไม่รู้จะทำอย่างไร จึงนึกถึงคาถาที่อาจารย์เคยบอกไว้ สำหรับสะกดสัตว์ร้าย ให้กลั้นลมหายใจ แล้วเอาหัวแม่เท้าข้างหนึ่งจิกลงดิน แล้วภาวนา อะตึง อะตัง อังอะ จึงลองทำดู 

ไอ้ควายดุตัวนั้นวิ่งตรงเข้าหาอาตมา พอจะถึงตัวมันก็หยุดกึกลง ชะเง้อมองแล้วร้อง มอ มอ สะบัดหัวไปมาสองสามทีก็หันหลังกลับวิ่งไปเข้าฝูงเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น คาถาสะกดสัตว์ร้ายนี่โยมจะลองเอาไว้ใช้บ้างก็ได้ อาตมาทำได้ผลดีมาหลายครั้งแล้ว”

“ หลวงพ่อเงิน ” เล่าแล้วท่านก็หัวเราะ บรรดาญาติโยมหลายคนที่นั่งห้อมล้อมฟังท่านเล่า ก็พากันเอากระดาษมาจดคาถานั้นเก็บไว้ ผู้เขียนเองก็แอบจดแล้วท่องจำไว้ใช้มาจนถึงบัดนี้ เหตุที่จำได้เพราะเคยทดลองใช้แล้วได้ผลหลายครั้ง 

ครั้งที่จำได้ประทับใจมากก็คือ เมื่อคราววัยรุ่นไปจีบสาวแถวๆ ตรอกวัดสังข์กระจายเจริญพาศน์ สมัยนั้นย่านนั้นจะมีจิ๊กโก๋ดุ เพราะเป็นโก๋แขกนิกายชีอะห์ ที่ชอบเอามีดกรีดหัวในเทศกาลถือบวช สาวที่ผู้เขียนจีบนั้นทุกวันนี้เป็นแม่ของดาราดัง แต่ดาราดังที่ว่าไม่ใช่บุตรผู้เขียนหรอก 

วันนั้นโดนจิ๊กโก๋แขกซึ่งคงหมั่นไส้ผู้เขียนอยู่นานแล้ว แอบเอามีดดาบขาววับดักฟัน ผู้เขียนวิ่งหนีไม่พ้น หันหน้าเข้าสู้ นึกถึงคาถาหลวงพ่อเงิน บทสะกดสัตว์ร้ายได้ ก็เอาหัวแม่เท้าจิกพื้นแล้วภาวนาคาถานั้น ได้ผลชะงัดมาก จิ๊กโก๋แขกเงื้อดาบค้าง แล้วหันกลับเดินจากไปแต่โดยดี

สงสัยว่าจิ๊กโก๋แขกคงเป็นประเภทเดียวกับสัตว์ร้าย คาถาจึงได้ผล

แฉ่ง บางกระเบา

( ที่มา : ลานโพธิ์  ฉบับที่  885 ปักษ์หลัง เดือน สิงหาคม พ.ศ. 2546 ราคาปก 40 บาท ; คอลัมน์ ก่อนปิดปก : หลวงพ่อเงิน วัดดอนยายหอม เขียนโดย แฉ่ง บางกระเบา  )

#ลานโพธิ์  #ก่อนปิดปก  #หลวงพ่อเงิน #วัดดอนยายหอม เขียนโดย #แฉ่งบางกระเบา #แฉ่ง #บางกระเบา